Allereerst onze oprechte excuses aan alle directe familieleden en gezinsleden van de spelers van Berg 4 voor de namiddag en avond van zondag 8 oktober 2017. Diverse bronnen maken melding van veelal luidruchtige botsingen van meningen binnen de huiselijke kring van de spelers die voor Berg 4 de wedstrijd tegen Walram hebben meegemaakt.  Echtgenotes en partners zijn uitgescholden, kinderen uitgefoeterd  en  de  hond werd afgeblaft. Zoals vermeld, onze welgemeende excuses…  Dit alles vond zijn oorsprong in welgeteld één iets te lange minuut in de wedstrijd van Berg 4 tegen Walram 3. Die K!@#3  laatste minuut. Die eigenlijk nog niet eens gespeeld had hoeven worden indien men de vooraf afgesproken 40 minuten per helft daadwerkelijk gespeeld had. Maar dat werden er dus 2x 45 min. De scheidsrechter liet (quote:) “de laatste corner” nemen, maar verzuimde na het wegkoppen van de bal uit de zestien daarna af te fluiten. Een schot op doel, een ietwat schuchter opspringende Peter i d B, en een juichend twaalftal spelers en trainer van Walram later floot de leidsman pas af. Net twintig seconden te laat, dus. Maar wacht!! Betekent dat dat Berg 4 VOOR STOND?? Ha, dat is een heroïsch verhaal dat ik graag vertel. Luister:

Berg had al twee keer een pak slaag gekregen, en kwam naar Walram om vooral zo weinig mogelijk doelpunten tegen te krijgen. Maar waar men NIET rekening mee had gehouden is dat de combinatie van de opstelling van deze dag en dit Walram als tegenstander het mogelijk maakte dat Berg langdurig de bal kon rondspelen. Vooral het blok Patrick-Tarik-John op het middenveld had alles ongelooflijk strak onder controle. Steeds werd in Jo op rechts of Tom op links een vrije man gevonden, en altijd weer stond een der blokmannen weer klaar als aanspeelpunt. Walram rende wat rond zonder te weten waarheen. EN, nog belangrijker, soms wist het blok de bal in de ruimte te spelen, naar Michel, Erik of Maurice. Daardoor kreeg Berg nog vóór de pauze een viertal geweldige kansen. Daarvan werden er, NIET schrikken!!, maar liefst TWEE van binnen geschoten.  Een prachtschot van Tom en een leep passeerschot van een doorgebroken Erik. 2-0 voorsprong. En Walram kon daar niets tegenoverzetten. Steevast werden zij goed verdedigd en opgevangen.  0-2 voor de pauze, dik verdiend.

En na de pauze ging Berg vrolijk verder met het rondspelen van de bal. Het duurde maar liefst 3,5 minuten na de aftrap alvorens Walram de bal in bezit kreeg. Daarna werd het wel steeds duidelijker dat Berg de meeste krachten, zo niet alle, al verspeeld had. Walram kwam steeds dichter bij het Bergse doel, en 15 minuten na de thee maakten zij de 1-2 door een goed uitgevoerde aanval over de rechterflank. Bij Berg werd er noodgedwongen veel gewisseld en de positieveranderingen deden hun spel geen goed. Men begon met aftellen, intussen alle ballen wegrammend naar alle kanten van het veld. Dat gebeurde met hartverwarmende inzet en gedrevenheid. Maar ja, goede inzet is niet alles. Daarbij moet men ook wat kunde en geluk hebben om een eindstand over de tijd te tillen. En dat geluk was er deze zondag NIET. Getuige die laatste minuut. Trouwens, die laatste minuut kon men niet ontlopen. Er is altijd een laatste minuut. Zoals ooit Seneca zei tegen Nero (die probeerde zijn concurrenten voor troonopvolging één voor één uit te moorden); “het maakt niet uit hoeveel mensen je nog vermoord, je opvolger zul je nooit doden”.