SCM 5 kwam op bezoek bij Berg 4. Een team met evenveel tegendoelpunten in de competitie als het gemiddeld aantal tegengoals per wedstrijd bij Berg 4. Een der voornaamste kampioenskandidaten. Weer een kloppartij dus? Zou Berg 4 WEER achter de feiten en de bal aan rennen deze  o zoo wonderschoone maar ijskoude vroegwinterdag? Het leek er in eerste instantie wel op. Waarmee ik meteen de verdere trend van de wedstrijd verraden heb. Want wat Berg 4 op de halfbevroren korrelmat wist neer te leggen vult mij met trots en hoop voor de toekomst. Al werd Berg al vroeg door een niet benut vlagmoment en een penalty op een 0-2 achterstand gezet. Berg deed wat het kon, en dat bleek genoeg te zijn om SCM tegen te houden en zelf wat gevaar te stichten, getuige een lange bal van Tarik op Dean die subliem voor de 1-2 de bal over de doelman heen lobde. Jammer genoeg werd een uitverdedigingsfoutje genadeloos afgestraft door SCM voor de 1-3 ruststand. SCM was wel de beter voetballende ploeg, maar wist daar niet veel voordeel uit te halen. Berg schoffelde goed mee, soms tot net over het randje getuige de actie van Carl die de beste der tegenstanders uitzocht en hem probeerde zes meter buiten het veld te schoppen. En laten we ook niet vergeten dat Lex enkele doelpogingen goed wist te keren, ook in het tweede bedrijf.

Maar dat tweede bedrijf… DAAR ligt de hoop voor de tweede competitiehelft. SCM mocht dan wel 40 punten en 60 doelpunten voor staan in de competitie, dat was niet te zien op het veld. Steevast werden hun aanvallen gestopt voordat de 16 meter van de vijand bereikt werd. Steeds vaker en langer wist Berg balbezit te houden en daar een flitsende aanval uit te persen. Ondanks de kou gutste het angstzweet bij SCM uit de poriën. En terecht. Want na een bal over links wist Berg een tweede doelpunt te scoren. 2-3. Dacht iedereen…  Na een intern dreigement bij SCM besloot de grensrechter ergens voor te vlaggen met een of andere drogreden welke feilloos overgenomen werd door de scheidsrechter. Het bleef dus 1-3. Maar niet lang, want Berg BLEEF doorvoetballen. Dean schopte de bal tegen de paal, een corner zeilde op de lat en er werd nog een open kans voor doel gemist door Berg. De 2-3 viel uiteindelijk door Luc, die in de voorhoede een plaag bleek voor zijn tegenstanders.  Een dikverdiende treffer. En Berg wilde MEER!! De tegenstander hing in de touwen. SCM was rijp voor de sloop. De zelfverzekerdheid en het oppermachtige gevoel welke zij tijdens de warming up etaleerden liepen samen met andere substanties dun uit hun broek.  SCM was dan ook alvast  begonnen met zich uitgebreid te schamen ( en terecht) en naar uitvluchten te zoeken voor hun wanprestatie. Edoch het lot besliste anders;  het duurde nog geen drie minuten of de marge stond weer op twee. Want zelfs die wanprestatie van SCM doet niets onder aan de individuele kwaliteiten van hun spelers. Dus EEN snelle actie was voldoende om een goede doelkans te creëren. Die werd na een save van Lex in tweede instantie binnengetikt voor de overwinning. Geen punt voor Berg, geen resultaat dat teruggevonden kan worden in de stand. Berg verliest weer, maar wel een verlies dat met trots gedragen kan worden.