Ik had toch ECHT 3 punten gevraagd voor kerst. Drie punten tegen Walram, de rode lantaarndrager van onze klasse. De kerstman heeft echter hard teruggeslagen door niet alleen de drie punten niet te geven, maar ook nog een vernedering erbij cadeau te doen. 2-6!!! Maar ja, ik had het kunnen weten. Mijn brief aan de kerstman begon ook met: “Dear Santa. First of all, IT WASN’T ME!! And second, I didn’t mean to do it. Anyway, you can’t prove anything.” Misschien logisch dus.

Walram had tot dusver slechts twee punten verzameld, waarvan EEN tegen Berg. Maar gezien het feit dat vele voorheen geblesseerden bij Berg weer hun opwachting maakten was er een rotsvaste overtuiging op een al dan niet simpele walk-over tegen Walram. Of op zijn minst een zwaarbevochten overwinning. Maar het enige zwaarbevochte deze zondag was proberen niet verkouden te worden in de constante stroom water welke naar beneden kwam. De walk-over kwam er trouwens WEL.  Want Walram hoefde maar een keer te kuchen voor de 0-1, en een keer met de ogen te knipperen voor de 0-2. Berg had wel geregeld balbezit maar wist uit gebrek aan ervaring (want hoeveel balbezit heeft Berg 4 nou gehad in deze competitie??) niet wat men daarmee moest doen. Illustratief was de derde tegentreffer: Aanval van Berg door het centrum, opgevangen op de 16 meter door knullig balverlies, daarna hoge bal over rechts waar linksachter Vincent jammerlijk naast de bal glijdt, waarna de rechtsbuiten kan voorzetten op de DRIE vrije spelers ( met slechts EEN Berger verdediger in de buurt!) die na een kort overleg beslissen WIE ditmaal mag scoren. Berg was volledig weg gecounterd. En dat zou drie van de zes doelpunten het geval zijn. De eerste twee doelpunten vielen dus al snel. Michel B wist uit een corner nog een pracht inswinger te produceren voor de 1-2. Maar nog vóór de pauze maakte Walram het karwei af. 1-5.

Na de thee werd afgeweken van Vincent J’s  plannen. Die had namelijk gedacht nog gelijk te staan bij rust, of misschien EEN doelpuntje voorsprong te hebben. Gelukkig heeft hij het noodplan (weglopen en niet meer omdraaien) niet toegepast, maar heeft hij het team opnieuw opgesteld en bijgestaan tijdens de tweede martelgang. Correctie; tweede helft. En het moge jammer heten dat Berg al 4 doelpunten achterstond want , warempel, de tweede helft ging gelijk op. Berg kreeg zelfs nog de betere kansen. En zelfs een goal, dankzij een gedreven Bjorn die strak inschoot vanaf links. Hij zou daarna ook nog eens de lat raken. Berg vond dankzij inzet en mentale weerbaarheid een manier om Walram tegenstand te bieden. Maurice, geassisteerd door Peter v S, hield achterin goed het overzicht, en het middenveld deed zijn stinkende best Walram vroeg op te vangen, om daarna combinerend tot Walram’s zestien te geraken. Maar hoe stevig Michel, Armand, Dave en Bjorn ook aandrongen….  Erger nog, Walram scoorde nog een zesde keer. Mario, die VOOR de pauze voorin te weinig goede ballen kreeg, mocht als doelman ook een keertje vissen. (hmm, goede woordkeuze; het veld stond inmiddels zo goed als blank). 2-6 eindstand dus. Maar niet getreurd. De onderste ploeg hebben we in ieder geval gehad. Binnenkort krijgen we gelukkig weer de bovenste ploegen als tegenstander, Scharn of Schimmert. Dan kan het “bosballen-systeem” weer uit de kast gehaald worden. Ballen ver weg schoppen en niet meer terugvinden, dat ligt Berg 4 veeel beter.