Wat jammer. Berg 4 heeft niet verloren in Walram. Het weer was al niet zo mooi deze zondag, maar het gelijkspel tegen Walram verpestte hem helemaal. Wat? Jaja,klopt , ik speel ook om te winnen, maar al die afslachtpartijen voor Berg 4 hadden ook een voordeel. Elke zondag werd deze jongen weemoedig uitgezwaaid richting slachtveld,  om bij thuiskomst (met de boodschap van 0-13 of 1-7 in de nek) goed in de watten te worden gelegd. “Ga zitten! Voetmassage? Koffie? Ik zal wat lekkers te eten maken! Arme jongen.” Hoe anders is dat na 7-0 winst tegen Geertruid (eerst ongeloof, daarna verbazing) en deze 2-2 tegen Walram; “Ben je der al? Ga toch aan de kant, maak de tafel schoon en maai het gras nou eens!”  Maar ja, daarna kon ik wel stiekum in een hoekje zitten nagenieten van het behaalde punt, en het feit dat Berg 4 NIET onderaan staat (!!)  

Hadden dat niet 3 punten mogen zijn? Hmm, moelijkmoeilijk. Gezien de eerste helft zeker wel. De eerste twee minuten had Walram de bal, de daarop volgende 20 minuten zo goed  als NIET. Het overgrote deel van het spel voltrok zich op de helft van Walram. Het was ook geen wonder dat Dave na een kwartier 1-0 scoorde. Berg speelde de bal goed rond en vond steeds een vrije speler. Walram kon niets anders dan erachteraan lopen en tegenhouden. HEEL af en toe konden zij een speldenprikje uitdelen. En het was uit het tweede prikje dat de 1-1 viel. Maar Berg ging gewoon door met combineren. De bal ging achterin onder leiding van Maurice en Marcel lang genoeg rond totdat op het middenveld de vrije man gevonden werd. Dat was de verdienste van Dave, Armand, Michel en Tarik, die op dat moment steevast een vrije plek op het veld wisten te vinden. En zij wisten de bal 4 minuten na de treffer van Walram bij Dean op links te krijgen. Wetende dat de rest van het stelletje prutsers bij Berg niets met een afgemeten voorzet zou doen, schoot hij de bal uitgekiend en berekend hoog over de keeper heen in de verste hoek. Hij probeerde nog te vertellen dat hij die bal voor wilde leggen, maar ja, wie gelooft dat nou? Egoïst…  2-1 bij rust, hoogverdiend. Gezien de gecreëerde kansen zelfs te weinig.

Maar al vlug in het tweede bedrijf bleek dat Berg zijn al kruit verschoten had. Walram domineerde, Berg hield alleen maar af. De ballen werden niet meer rondgespeeld, en voorin kregen de aanvallers niet genoeg steun van de achterste linies. Walram kwam vaak tot aan de Berger zestien. Vele malen kon Berg de voorzetten nog onderscheppen of wegwerken, tot DIE ENE voorzet bij de eerste paal, die strak werd doorgeknikt richting de lange hoek, onhoudbaar voor Mario. Met nog meer dan 25 minuten te spelen werd het nog moeilijk voor Berg. De conditie van de Bergspelers was intussen op het eindpunt aangeland, zo leek het. Met hangen en wurgen (figuurlijk), en soms wat schoppen (letterlijk), kon Berg het op basis van de eerste helft verdiende punt mee nemen naar huis.  HO! Wacht. GELUK. Dat had Berg OOK nog nodig, want tot tweemaal toe raakte Walram nog paal en lat. Maar ook zij konden wel leven met dat ene punt. Want had Berg bij rust al met 0-3 VOOR gestaan hadden zij ook niet mogen klagen.  En als Dean tien minuten voor tijd niet was geschrokken van de vrijheid die plots voor hem opdook na een verdedigingsfoutje bij Walram….. Hij stond plots vrij op de zestien, niemand tussen hem en de keeper in, maar zijn schot ging NET naast.  2-2 eindstand.

Dus wat zijn we nu slimmer geworden? Nou, vooral dat dit Berg niet onderaan gaat eindigen. EN dat elke tegenstander wel eens verrast zou kunnen worden door deze jongens.  O ja, en we weten nu ook veel meer over haartransplantaties, de duur en de kosten daarvan, en wie dit wel of niet moet overwegen binnen het team. Want de ontbrekende donderspeech tijdens de pauze werd ingevuld door een lectuur  over dun haar en eventuele cosmetische ingrepen tengevolge daarvan. Weer wat geleerd. Maar misschien toch beter dat Vincent en Erik volgende week weer gewoon wat spelers gaan uitkafferen tijdens de rust.