Het was nog even zoeken naar het vierde team van Berg deze zondag. Op veld 1 speelde een heel jong Berg team tegen Iason, (heel jong, dus dat waren ze niet) en op veld B kreeg een groene tegenstander klop van een groep zwart-witten. Dat kon Berg 4 OOK niet zijn…. Toch? Want Berg 4 speelt haast NOOIT “op den teegenschtanders helft”. En daar liepen twee onbekende gezichten op het veld. (Welkom Carlo C en Dave C). Maar daaromheen wandelden toch ECHT de jongens van de nederlagenkampioen van ’17-’18. En let op!!! Ze wandelden op de helft van de tegenstander!!! MET BAL!!! En ja; TIJDENS de wedstrijd. Was die tegenstander geboeid en gekneveld? Neen, ze liepen allen los. Dus hier was Berg 4 echt bezig aan een bovenmenselijke prestatie, een unicum, een wonder. De bal ging rond als ware het een pul bier, eentje die niet leeg raakte. De aanval werd keer op keer bediend vanuit een vroeg storend middenveld. En al vlug mocht Raymond scoren. En in de euforie van die treffer maakte Dean er 2-0 van. En nog voordat het juichen verstomd was stond het 3-0 (Maurice). Nog vóór de pauze stond Berg al op een schier onoverbrugbare voorsprong. Althans, voor elk ander team dan Berg 4. Want stond het vorig jaar niet OOK 3-0 bij rust tegen Iason? (3-4). En Geertruid was nou niet bepaald niks, want enkele keren waren zij langs de Berger verdediging geglipt om Marco te kunnen testen. Vorig seizoen werd het maar liefst 1-6 voor Geertruid…. Maar Marco was vandaag NIET te passeren, alleen door Vincent, die hem de tweede helft aan de kant hield. En wat zou Vincent in de pauze tegen de rest van het team gezegd hebben? Als iemand dat op schrift wil zetten kunnen we het volgende week in steen laten beitelen om op te hangen in de kleedruimte. Dan wordt Berg 4 straks ongeslagen kampioen.

Want wat Berg 4 in de tweede helft op de mat legde was buitengewoon. Geertruid werd nagenoeg geen enkele bal gegund. De verdediging beet zich vast in hun tegenstanders enkels. Geen enkele Geertruidenaar wist nog het Berger doel te bereiken, want keeper Mario D besloot om het keepen een nieuwe dimensie te geven, hij ging op 40 meter VOOR zijn doel staan om daar persoonlijk elke Geertuid-aanvaller te stoppen. De verdediging van Berg kon daardoor het middenveld ondersteunen, en het middenveld kon daardoor ver en vroeg druk blijven zetten. Geertruid was de weg volledig kwijt, Berg vond de weg WEL, en steeds leidde die naar het vijandelijk doel. Kans op kans werd gecreëerd; Dave, simpel, 4-0, Raymond in topvorm kopte de 5-0 binnen, Peter per ongeluk 6-0. En vele kansen werden nog gemist ook. Anders dan vorig seizoen was het nu Berg dat de bal rondspeelde terwijl hun tegenstander depressief en al snikkend achter de feiten en de bal aanliep. In de laatste seconde mocht Peter vanuit buitenspelpositie nog 7-0 aantekenen, zodat een voor Berg 4 unieke score werd vastgelegd. Zeven maal scoren en NUL tegen!! Ongekend.

Superlatieven ontbreken dan ook om deze prestatie uit te drukken in woorden. Geweldig? Nee, dat is met maar 4-0 verliezen van Ingber. Ongelooflijk FANTASTIES!!?? Hmmm. Nee. Dat hoort bij een fotosessie met het Zweedse Bikini Team.  En schrijven we deze overwinning toe aan de geweldige (wissel)tactiek van Vincent, aan de gedreven veldspelers, aan Red Bull, EPO of andere krachtmiddelen? Nee hoor. De overwinning is gekomen door degelijk verdedigingswerk, goede verdeling op het middenveld, een energieke aanval EN niet te vergeten twee goede sluitposten. Allee, dan noemen we de rest ook. Een puike vlagpartij van Lex en  foutloos bankzitten van alle al dan niet aanwezige reservespelers voor dit seizoen. En die NUL tegengoals….. ik zou willen dat ik wist wanneer dit de laatste keer was gebeurd…. Maar ik speel pas twee jaar bij dit team. En wat toevallig (?),  dat dit weer gebeurt nu IK, uw favoriete webmaster, weer eens niet mee deed…. Als Vincent dit maar niet leest.