Na het onnodige verlies vorige week dacht ik dat we voor de wedstrijd tegen Heer 6 wel wat hulp van bovenaf konden gebruiken. Dus na langdurig en intensief onderzoek selecteerde ik de religie die ons daarbij het beste zou kunnen helpen. En met het oog op reisduur, reiskosten en het gebrek aan tijd kwam ik uit op de mergelstenen katholieke kolos in ons eigen dorp. En toevallig was daar zaterdagavond een mis. Vrolijk en vol vertrouwen wandelde ik daar naar binnen om na 5 minuten, zwaar gedeceptioneerd en een illusie rijker, weer naar buiten te strompelen. Hier zou ik geen steun hoeven verwachten getuige de constante stroom van sympathie naar onze aanstaande “vijand”; “Wij geloven in Heer”, “Heer zij met U”, en nog meer van dat. Steevast werd Heer de hemel in geprezen – en ja, ik weet het; ongelukkige woordkeuze.

Dus moest Berg 4 het maar doen met het rotsvaste geloof in eigen kunnen en stom geluk. Doch al vlug bleek dat het laatstgenoemde niet hoefde. Want de manier waarop Berg 4 deze druilerige zondag Heer heeft afgetroefd is bewonderenswaardig. De Jongelingen van Heer werd weinig ruimte gegeven wat na enkele passes op de Bergse helft resulteerde in balovername en controle door Berg 4. Achterin stuurden John en Maurice hun achterhoede goed aan, en werd er steevast een vrijlopende middenvelder gevonden om naar voren op te bouwen. Daar kon gekozen worden om Carlo of Mario (beiden liepen zich het snot voor de ogen) in te spelen. Voor de pauze kreeg Marco maar één enigszins dreigend schot op hem afgevuurd, welk hij met twee vingers in zijn neus pareerde. BERG daarentegen….. had iets geslikt waardoor zij constant voor dreiging wisten te zorgen. Na 20 minuten werd een  voorzet vanaf links goed ingetikt door Dean. Heer kon daar niets tegenoverzetten. Berg speelde slim, vertraagde waar nodig en liet de bal rondgaan, totdat vanzelf ergens een gaatje zou vallen. En als er al geen gaatje is… dan kan Tarik altijd nog eens vanaf afstand proberen: na 30 minuten werd hij over rechts aangespeeld , en vanaf p/m 20 meter koos hij de linkerbovenhoek uit om zijn schietkunsten te showen. 2-0. En nee – daar zat geen stom geluk bij. 

En dus mocht Berg beginnen aan de vorige week zo desastreuze EERSTE VIJF MINUTEN na rust. En ook NU hadden daar makkelijk drie doelpunten gescoord mogen worden, alleen waren het Dean en Mario die de kansen voor BERG misten. Mag wel gezegd worden dat de Heer goalie uitstekend zijn werk deed. Wel bleef het een feit dat Berg nog steeds het spel bepaalde, de betere ploeg was. Iets verder in de tweede helft nam Tarik een strakke corner vanaf links en kopte Mario die hard in voor de 3-0. Kat in het bakkie toch? En net toen Berg 4 begon te geloven in DE NUL!!, kon de Heer spits vanuit een spelerskluwen de bal richting linkerhoek van het doel schieten, daarmee Marco volledig verassend. Daarna kantelde het spelbeeld. Berg werd zenuwachtig en dacht door als een blok te verdedigen en paniekerig elke bal weg te jensen de winst over de tijd te kunnen tillen. Daardoor kon Heer makkelijker in balbezit komen en dat ook langer blijven. Gelukkig stond de verdediging inderdaad als een blok, en kwam men er bij Berg al vlug achter dat aanvallen een goede verdediging kan zijn. De bal werd eens van links naar rechts getikt, ingespeeld naar het middenveld, en weer terug. Intussen stond Carlo weer voorin, samen met Mario, en werden zij bij balbezit steeds goed ondersteund door Raymond en Dean. Daardoor bleef de bal ver weg van Marco. Uiteindelijk kreeg Berg weer grip op het spel en wist Mario de bevrijdende 4-1 in te schieten. Gezien het spelbeeld en het aantal kansen voor Berg een zeer terechte uitslag, al had die ook daarna nog hoger mogen uitvallen. Dik verdiend door een degelijke teamprestatie. Of zou het bliksembezoek aan de kerk misschien TOCH iets geholpen hebben? Hmm. Vinnie; ideetje?? December; trainingskamp in Banneux?

(we weten allemaal wel dat deze topprestatie geheel de verdienste is van de O zo mooie nieuwe tenues van Berg 4!!! Want wat zien ze er toch indrukwekkend heldhaftig uit allemaal, alleen een cape en masker ontbreken hen nog.)