Vooraf was er angst dat Berg met meer dan 14 spelers op en naast het veld zou staan. Maar er was geen rekening gehouden met het feit dat een oudere sporter, om niet te zeggen bejaarde sporter, gedurende het seizoen wel eens geblesseerd kan raken. En bij Berg woedt er momenteel een pandemie wat betreft blessures. Ruud, Albert, Erik U, John, Erik G, Raymond, Roland, Tarik, Pedro, et cetera. En er zijn wat oudere spelers die claimen niet geblesseerd te zijn, maar op het veld rondlopen als waren zij herstellende van een lichte beenamputatie. Gelukkig zijn er (te?) jonge teamgenoten gevonden die nog alle lichaamsdelen bezitten die zich ook nog eens in redelijke staat bevinden. Het was dan ook dankzij hun aanwezigheid dat Berg in eigen dorp voor het kampioenschap kon gaan. Het enige dat ontbrak was een doelman. Iedere beschikbare optie werd benaderd. Van oud-Berg spelers en oud-MVV-spelers tot keepers van senioren- en jeugdelftallen. Er werd zelfs geopperd om een flinke zak zand in doel te zetten. Maar wegens het ontbreken van voldoende zand werd besloten om voor de laatste optie te gaan, en Tarik maar tussen de palen te posteren. Op hoop van zegen dus.

De eerste punten waren al heel vlug binnen want Hellas zegde af. Zij waren al tweemaal zonder wisselspeler komen voetballen en deze keer lukte zelfs dat jammer genoeg niet. Bleef staan: 25 minuten ballen tegen eerst Minor, daarna Geuldal. Minor bleek wederom geen gelijkwaardige tegenstander te zijn voor Berg. Binnen acht minuten stond het 2-0 voor Berg. In de laatste acht minuten vielen er NOG twee voor Berg. Maar de meest opmerkelijke actie van de wedstrijd was in die tussenliggende 4 minuten. Daarin wist Berg op zo’n ongelooflijk onnavolgbare manier achterin te schutteren dat ik het niet over mijn hart krijg de schuldigen hier aan te halen. Ik red hun daarmee van een stevige publieke vernedering. 4-1 eindstand en drie punten verwijderd van een zeker kampioenschap.

Geuldal is de enige ploeg die tot nog toe punten had afgesnoept van Berg. Gek genoeg heeft Geuldal ook iedere keer weer moeite met de twee andere tegenstanders, getuige een moeizame 4-2 tegen Minor en tweemaal 0-0 tegen Hellas. Het zou vandaag niet anders zijn. De strijd tegen Berg ging gelijk op. Beide teams konden middels goed samenspel vaak het doel van de tegenstander bereiken. Beide doelmannen moesten attent ingrijpen om een eerste treffer te verhinderen. Berg wist als eerste een goede aanval tegen de touwen te werken; een goed gestopt schot werd in tweede instantie door Camiel ingetikt. Maar niet lang daarna kon Geuldal na een snelle tegenaanval de 1-1 binnenschieten. Berg moest nog oppassen hier niet met lege handen achter te blijven. Steevast moest een extra man achterin bij Berg blijven hangen. Dat zorgde er na enige tijd voor  dat er bij Geuldal achterin een man minder achter bleef, met als gevolg dat er meer ruimte kwam. En meer ruimte…. Dat is iets wat je een aanval met MichelJordyCamielRogerPeau2xDave niet moet geven. Na wat technisch heen en weer getik, een strak ingespeelde bal en een puike afwerking stond Berg 2-1 vóór. Het aftellen kon beginnen. En dat ging prima, tot 30 seconden voor tijd. Toen werd Tarik alsnog gepasseerd. En als die bal harder was ingeschoten, was Berg misschien nog geen kampioen geweest. Nu kon een verdediger met een laatste sprintje de bal nog NET vóór de doellijn wegwerken. Het laatste fluitje klonk, en het kampioenschap was een feit. Berg kon euforisch aan de bitterballen en juup gaan zitten.

Geuldal kon ook ditmaal niet meer pieken tegen Minor, misschien vanwege de 1-2 domper tegen Berg. Minor wist er een knappe 1-1 uit te halen waardoor het ook voor de rekentechnisch minder getalenteerde personen wel duidelijk is wie op een platte kar door zijn dorp gereden mag worden. Ik stel voor om op die kar naar de laatste wedstrijddag in Nuth te reizen. En daar nog even duidelijk maken wie de langste adem heeft. OOK in de derde helft.